PANPARAİZM

Yeni bir kavramla karşı karşıyayız, yaşam biçimi, hayat felsefesi, inanç şekli olan yeni bir kavram! Panparaizm! 

Birazcık Makyavelizm ile benzeştiğini hatırlatmakta fayda vardır. İnsan, doğduğu ilk günden öleceği son güne kadar rızkı, ömrü ve ölümü kesin olarak bir ilahi kudret tarafından belirlenmiştir. Kara kayanın üzerindeki kara karıncanın bile kara gece de kısmetini gönderen kudretle, ateşte İbrahim’i yakmayıp bir damladan daha az tükürük ile insanın ölümüne sebebiyet doğuran kudrette aynıdır. İnsanlar, rızkından korktuğu kadar ölümden korkmadığı bir devirin içerisinde soluk soluğa kalmış vaziyettedir. Gecesini gündüzünü gelecek için heba ederken bunun arkasına mal, mülk ve en önemli sığınak veyahut bahanesiyle kimseye muhtaç olmama olarak düşünerek gerçekleştirmektedir. Başta Lidyalıların parayı bulmasıyla ve daha sonra Yahudilerin banka sistemi yani senet, çek mantığını yaygınlaştırması ile takas usulünün ortadan kalkması insanlar arasında uçurumların oluşmasına zemin hazırlamış oldu. Tarihin her köşesinde hep bir ihtiyas için kanlar dökülüp insanlar yurtlarından zorla edilmişti. Bugün de aynı senaryoların farklı şekilleri meydana gelmektedir. İnsanlar para için öz evladına, aynı kandan olduğu kardeşinin canına kıyabilecek kadar vahşileşmiş olup bunun dışında bütün sosyal iletişimlerin dibini kazarak sosyal çürüme gibi bir infiale sebep olmuştur. Parası olanın güçlü olduğundan bahseden, parası yani gücü olanın her türlü işini hal ettirebileceğini söyleyen, kısacası adalet, güç, haklılık, suçsuzluk gibi birçok toplumun temelini etkileyen hususların çoğu parası olandan yana olduğundan bahsedilmektedir.  Sosyoekonomik olarak manav sattığı maldan daha fazla kazanmak için sattığı malın kalitesini ve insan sağlığına etkisini düşünmemekte, öğretmen parasını zaten aldığı düşüncesi ile bir dönemlerdeki gibi öğrenci ile canla başla ilgilenmemekte, fırıncı yaptığı ekmeğin gramajını sırf daha fazla kazanacağı mantığı ile gizliden düşürmekte, cami imamları maaşıma bakarım mantığı ile beş vakit namazın dışında ve çalıştığı günlerin dışında camiinin yüzünü görememekte daha niceleri sayabileceğiniz kadar sayabilirsiniz. 

Genelleme yapılmadığını hatırlatmak isterim, lakin açık bir çoğunluk maalesef ki bu şekildedir. 

Yine paranın, şan, şöhret, güç için yapılan etik olmayan bir hususta Ortadoğu’da yaşanan Filistin’in uğradığı zulme başta Arap ülkeleri olmakla beraber daha sonra birçok ülke sırf menfaat ve çıkarları zedelenmemesi, yöneticileri koltukları gitmesin diye sessiz kalmaktadırlar. 

İnsanı para bozmaz parasızlık bozar diye bir söz duymuştum, aslında insanı her ikisinin şiddeti bozmaktadır. Para hırsı ve çok paranın verdiği fazla cesaret nasıl ki insanı etik olmayan davranışlara sevk ediyorsa aynı şekilde şiddetli parasızlıkta insanın kötü yollara düşmesine sebep olabilir. Parasızlık, yoksulluk demek daha net olacaktır, ilk başta yaşadığımız coğrafyanın kaotik bir perdede yer alması hasebiyle madde bağımlılığı, hırsızlık, fuhuş, dilencilik ve daha birçok yüz kızartan suçlara sürüklenmeye sebep olunmaktadır. 

İnsan, eşrefi mahlûkattır, ancak bu şerefli varlık para gibi kirli ve maalesef ki toplumda gerekli bir madde için şerefini dahi bazen zedeleyebilmektedir. 

Patron, sırf daha fazla para kazanmak için işçinin hakkını yemekten ve işçiyi fazla çalıştırmaktan çekinmediği gibi işçi sınıfındaki insanlar eskisi gibi işini hakkıyla yeri getirme konusunda özen göstermemektedir. Bu özen göstermeme hususu ise işçinin mutsuz ve aldığı maaş yahut çalıştığının karşılığının yetersiz olmasından sitem etmektedir. Burada işçinin haklılığı vardır. Ancak asıl konu burada da yine paradır. Panparaizm, para için her şeyi yap demek olmuştur.

Bir farklı bakış açısı da şudur ki toplumda bu bayağı yaygındır. Babanızın değer görmesi ve çevrenizin babanızı sayması ne kadar parası olmasına bağlıdır. Acı ama gerçek bir bakış açısıdır. Parası olmayanı artık annesi de sevmediğini gidip çalışması gerektiğini beyan etmektedir. Evet, çalışması gereklidir ancak toplumdaki algısal bakış açısının değişmesi insanın paraya olan düşkünlüğü, ihtiyacı bütün sosyal yapıyo bozmuştur.