Nasıl da geçiyorsun ey hayat!
Her sinede ayrı birer maksat,
Kimi için eşsiz bir maneviyat,
Kimi içinse sadece ye, iç, yat.
Evet herkes aynı toprağa karışır,
Kibirliyle mütevazı tabii ki ayrışır.
Biri alçalıp mel’un iblisle buluşur,
Öteki yükselip Rahman’a kavuşur.
Kalp kıran yıkmış gibiyse kâbeyi,
Titretmişse ahlar gök kubbeyi,
Eken biçecektir her bir habbeyi,
Ayıran da olmaz ne ağayı ne beyi!
Geçip gidiyor her gün yeni biri,
Malumdur her gidişin tabiri,
Ya cennet bahçesidir bir kulun,
Ya da cehennem çukurudur kabri...
M.BAHADDİN YETKİN
0 Yorum