Nihat Genç vefat etti. Allah rahmet eylesin! Kitaplarını okumadım. Birkaç yazısını okumuştum geçmişte. "İsmet Özel şiir yazma hastalığını herkese bulaştırdı" sözü hala aklımda. Çok doğru ve yerinde bir tespit gerçekten. Deli dolu, çılgın biriydi. Kendisi dahil her şeyle ve herkesle kavga etmek alamet-i farikasıydı onun. Bugün Mümtaz'er Türköne'nin (Kürtöne) hatırası münasebetiyle kaleme aldığı bir yazısını okudum. Vefa göstergesi bir yazı. Mümtaz'er ile aynı kumaşa sahip değiller. Mümtaz'er ateş kendisine dokununca konuşmaya başladı. Uzun yıllar başkasına dokunan ateşle ilgilenmedi.
Havalar on gündür iyiydi, sıcaklar bugün bastırdı. Bu hafta kavrulacağız gibi. Mustafa Öztürk'ün bir konuşması. Leman karikatürü hakkında. Gündem o kadar hızlı değişiyor ki Leman krizi çok geride kaldı. Boş bir koltuk milyonlarca izlenme alabiliyor. Bu dikkate şayan bir durum. Üzerinde ciddi ciddi düşünmek icap ediyor. Dücane Cündioğlu bunun sosyopolitiği üzerine iki saatlik bir konuşma yapmış. Geçen hafta baştan sona kadar dinledim. Şöhret, itibar, haysiyet... en önemlisi haysiyet. Kişinin kendine verdiği değer. Bunu hiç kimse insanın elinden alamaz. Boş koltuk bir haysiyet nişanesi. Demokrasi zor günler geçiriyor. Ölüm döşeğinde diyebiliriz. Hem de bütün dünyada.
Sadettin Ökten'in birkaç videosu. Çelebi ve kalender bir derviş. Modern bir derviş. Bütün temel sorunlardan uzak durduğu için mutlu ve huzurlu. Belki de bütün temel sorunları kendince çözdüğü için. Çok latif bir hitabet kabiliyeti var. Dinlerken dinleniyor insan. Tuğrul İnançer merhum da öyleydi. Ama Ökten hoca bambaşka. Ökten hocada hissiyat ile birlikte ilim var. Kemal Sayar, Hayati İnanç, Bekir Develi, Serdar Tuncer gibileri kalbi insanlar. Sadettin Ökten hoca kalbin yanına aklı da koymuş biri. Zülcenaheyn, iki kanatlı yani. İhsan Fazlıoğlu serapa akıl ve ilim. Noksan olan şey hissiyat.
Türkiye'de irfani geleneği tek başına temsil eden gelenek Risale-i Nur geleneği bence. Mezkûr zatların bu geleneğe karşı müstağni durmalarına şaşırıyorum çoğu zaman. Sadettin Ökten hocanın risale okumuş halini düşünüyorum, çok daha fevkalade olurdu. Saydığım isimlerin en büyük eksikliği bütün kalbi zenginlik ve derinliklerine rağmen herhangi bir adaletsizlik ve hukuksuzluk karşısında net bir duruş sergileyememeleri. Bu bilinçli bir tercih mi, yoksa meşreplerinin bir muktezası mı, bilmiyorum. Bunu yapamamaları entelektüel olma vasıflarını kendiliğinden düşürüyor. Bu hususta İlber Ortaylı gibi popüler isimlerin onlardan herhangi bir farkı yok. Nihat Genç çok konuşuyordu, haksızlıkları ve adaletsizlikleri söylüyordu. Ama onda da eksik olan insaf, ölçü ve itidal idi.
Öyle bir atmosferin içine girdik ki entelektüelin de, alimin de, arifin de, abidin de, sanatçının da bir kıymet-i harbiyesi kalmadı. Bugün Emile Zola gelse "İtham Ediyorum" başlıklı o meşhur entelektüel manifestosunu tekrar yayınlasa hemen tutuklanır ve birkaç gün içinde unutulup gider. Entelektüelce yapılan itirazları anlamak için de toplumun belli bir medeni ve entelektüel seviyede olması gerekiyor. Yazık ki bizim gibi toplumlar bu seviyeden bile mahrumlar.
0 Yorum